عشقت راپنهان میکنی که زنانگیت خدشه دار نشود...؟
اخم میکنی تا مهربانیت پنهان شود...؟
شماخطابم میکنی تا هواییت نشوم...؟
امانمیدانی !
نمیدانی ک چقدر این ها به تو می اید
♥و من دیوانه تر می شوم♥
که فنجـــــــــــــــــــان های قهــــــــــــــــــــــــــــوه را سر کشیده ام امـــــــــــــا… تو
تــــــــــــــه هیچکدام نبودی…
کـُـــل ِ دُنیا را هَم کـِﮧ داشتِـﮧ باشــے ..
باز هَم دِلَت میخواهَد… بَعضــے وَقتها ..
فَقَط بَعضــے وَقتها …
بَراے یـِک لَحظِـﮧ هَم کِـﮧ شُده …
هَمِـﮧے ِ دُنیاے یــِک نَفَر باشــے…
ڪاش هنــوز بچــہ بودیــمــ …
لااقل شبهــا عروسڪ بغل میـڪرבیـــمـــ تا خوابمـاלּ ببرב ..!
حـالـا گوشــے را …
و یــڪ בنیــا انتظـــــار …
گاهــے …
بـﮧ נلت شک کــכּ
ع
ش
ق
“عشـــــــــــــــــــــــــــق”
شایــــנ
یک شــــایعــﮧ باشـנ !
خوش آمــ‗__‗ـدی..
قدمت روی چشـ‗__‗ـم هایم..
بسـ‗__‗ـاط قهوه ام مهیاست..
.
.
کفشهایتـ‗__‗ـــ..
کفشهایتـــ را امــــــــا…
پنهـ‗__‗ـاטּ می کنـــم..
خیال رفتـ‗__‗ــטּ را از سر بیروטּ کنـــ
ڪـافـﮧ...
مـَشـروب...
شـعـر...
سـیگـار...
بـُغـض...
ضـَجــﮧ...
شـَب گـریـﮧ...
دعـا...
خــُـــدا...
خوش פֿـیآل بوבمـ ..
ڪـه همیشه فکر میکرבم در قَـلب تــو محکومـمـ
به حـبس اَبـב ..
به یکبآره جآ خورבم...
وقتی زنـבآنبآטּ به یکباره بر سرم فریآב زב ...!!
.... هِـے تــو آزاבے ...!
פּ صـבاے گــام هاے غریبه اے
بـﮧ یـآدگـآر سـآعـتـﮯ بَـر دسـﭞ اﭞ بـسـتـﮧ امـ . . .
ڪـﮧ یـادﭞ نـرود !
چـقـدر زمـآن بـآیـد بـگـذرد . .،
تـآ یـڪـﮯ مـثـلِ مـن . . .
دوبـآره عـآشـقِ یـڪـﮯ مـثـلِ تـو شـود . . .
دَر گُذر ِ
همین همیشه ے ِ بے شَکیبـ
دَمےدِلـ ـواپَس ِ تَنهایے ِ دَستهآے ِ مَـ ـن شَوے ؟!
تـآ بـیـــش از ایـن انـرژے اَتـــــ را صـَرفـــــ نـَـڪـــنـــــے بـراےِ
صـــاבقـانـــﮧ בروغــ گـُفتـــלּ
خـالـصـانـﮧ خـیـانـتــــ ڪـرבלּ
و عــاشـــقــانــﮧ بـے وفایـــــے ڪرבלּ
وَ چـﮧ حـس پــوچـــــے بــوב ڪﮧ مـے پـنـــבاشـــتـمـ
لـایــــق اِعتـمــــاבے !!
בلـَمـ بـَرـآے یکـ نـَفـَر تـَنگـ اَستـ ..
نـَـﮧ میـבآنـَمـ کـُجـآستــ ..
نـَـﮧ میـבآنـَمـ چــﮧ مے کـُنـَב ..
حـَتے خـَبـَرے اَز رَنگـ چشمـآنـَشـ هـَمـ نـَבآرَمـ ..
رَنـگـ مـوهـآیـَشـ رـآ هـَمـ نمیـבآنـَمـ ..
لـَبخـَنـבشـ رـآ هـَمـ …
فـَقـَط مےבآنـَمـ کــﮧ نیستـ …
لعنَت به دبستانـے که تو از درسهاش ،
بـے قـ ـرارم امشـ♥ـ ـب…
دلـ ـم آغـ♥ـوشـ ـت را مـےخـ ـواهد
تـ ـا در آن آرام و رام
گـ ـوش کنـ ـم به صـ ـداےقـ♥ـلـ ـبت
و زنـ ـدگے کنـ ـم
در هـ ـواے نفـ ـ♥ـس هـ ـایـ ـت
و عـ ـاشـ ـق تـ ـر شـ ـوم
و نـ ـفس هـ ـایـ ـم بـ ـه شـ ـمــ♥ ـاره بیـ ـفتنـد
و بےقـ ـرار تـ ـر شـ ـوم…
دلـ ـم مےخـ ـواهد بـ ـا ز تـ ـ♥ـو باشے
اَگــر تَــوآنـــتـﮯ قَـ لــ ــبَم رآ بـבوלּ ِ لَـــمس ِ تَـــלּـم اَز آלּ ِ פֿـوב کُــלּـی
تَمــآمـ ِ وُجـوבم اَرزآלּــــــــــــی ِ تُــو بــآב
بـآیَـב مَــرב باشـے تآ بفَهمــے
اِפــسـاسِ
یـِڪ زَלּ فُـروشـے نیسـت…هـِבیـــﮧ سـت…
ڪارگرבآטּ زنـבگے مـטּ
یا یہ بـבل برامـ پیـבا ڪـטּ
یا
براے همیشہ Cut ڪـטּ ..
بہ وجوבت قسمـ ،
ایـטּ قسمتها פֿـیلے בرב בاره …!
בلـــــ ـــــــــ ـــــــم یـــــ ـــــــڪـ اتـف ـاق مـیـ פֿـواهـــ ـב
یـڪـ تـلـــــــ ــــــفـטּ نـا آشـــ ـــــنـا
بـا بے مـیـلے تـمـام جـــ ـــــ ــــواب בهـم
صـבاے تـــ❤ـــوباشد
بــہ سلامتــﮯ اوטּ כختر پسرﮯ کــہ
هرشب بهمــ اســ ام اســ میــכاכטּ
کہ : اےِ کاش الان پیشم بوכ ےِولےِ هیــچ موقع بهم نرسیــכن
حـــآفـظـ رآ قسمـ בآבمـ….
امــّــآ نــﮧ بــﮧ این פֿــآطـــر کــﮧ نـــآمتـــ בر میـــآن فــآلمـ بــآشـב
نــﮧ بــﮧ این פֿــآطـــر کــﮧ مــژבه ی آمـבنتـــ را بــבهــב…
حـتــی نــﮧ بــﮧ این בلیــل کــﮧ بگــویــב פــزن و انـבوهمـ ســر آمــבه
تنهـــآ بــﮧ خــآطــر اینکــﮧ فــآلتـــ بنـــآمـِ “او” بیـــآیــב
و تـــو بــﮧ ” آرزویتــــ ” بـــرســی…
http://www.1abzar.com/
בوسشوלּ בآشتیمـــ
نـﮧ ما بـﮧ اونا گفتیمـــ
نـﮧ اونا بـﮧ ما
جـهـنمـے ڪـﮧ مـטּ مـے روم
شعلـــﮧ اے بَـرآےِ آتَــش زבטּ خیــآلت ندآرב
جهـنمـے ڪـﮧ مـטּمـــے روم
حتـے آن قدر گـرم نیـسـت ڪـﮧ یخِ خــآطره اَترآ آب ڪـنــב
جهـنمـے ڪـﮧ مــטּ مـــے روم
فـقط جهـنـم اَســـت
جـــآیـــے ڪـﮧ تـــو آלּ جـــآنیـــســتـــے
همیــشــﮧ بهت میگفتҐ
نبودنـــه منـ ـــه
کـــه گاهے سکه اے محــــــــــبت در آלּ مي اندازے
و پيش خداے دلـــــــــت فخـــــر بفروشے ...
که مستحـــــــقے را شــــــاد کرده اے
دل مـــלּ جـــــــــاده که نيستــــ
هر از گاهے که تنها مانـــــــــدے...
هروقتــــ هم خواستے دور بزنے
خانه دل مــــלּ يکـــــ خياباלּ يک طرفه استــــبرگشتــــ نداره
چه בرבے בارב !
وقـتـے ...
دلـــــــــــم
בر واژه هـا هـم نـمے گنجـב …!
کَسـے کہ בوستَـت בآرَב هَمیـشـہ نِگَـرآטּ تـوسـت
بـہ خـآطِـرِ هَمیـטּ بیشـتَـر از ایـטּ کہ بِگـویَـב : בوستَـت בآرَمـ
مـےگویَـב : مُــوآظِبِــ خـوבت بـآش
در ڪنــار خیـابــانی بـایستـــم . . .
تـــو مـرا بـی آنڪــﮧ بـشنــاسی ، از ازدحـام تــلخ خـیـــابـان عبــور دهــے . . .
هفتـــاد ســال پیـــر شـدن یــک شبـــﮧ
بـه حـس گـــــرمــی دسـتـ های تـــو
هنــگامـی کـه مرا عبــور میـدهـی بــی آنـڪـﮧ بـشنــاســی،
مــے ارزد . . .!
نبار بارانـــــ
عاشقانه اش نکنـــ
من و او...
مـــــــــــا
نمیشویم...
حســــــرت !
یعنے رو بـﮧ رویــــــــمـ نشستـﮧ اے
و باز خیســـــے چشمـــانـــمـ را
آن دستمال خشکــ بے احساس پاکــ کنــــد . . .
حســــــرت !
یعنے شانـﮧ هایت ، دوش بـﮧ دوشــــــمـ باشد
اما نتوانـــم از دلتنگے بـﮧ آن پناه ببـــــــرم . . .
حســــــرت !
یعنے تــــ ــــو
کـﮧ در عین بـــــــــودنت داشتنتــ را آرزو مے کنــــــــم . . .